Normy dotyczące dyrektywy ATEX

Dyrektywa 2014/34/UE reguluje od 29 marca 2014 r. wprowadzanie do obrotu urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do stosowania w obszarach zagrożonych wybuchem na terenie UE. Dyrektywa określa zasadnicze wymagania dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa dla produktów stosowanych w atmosferach potencjalnie zagrożonych wybuchem. Jako przepis tzw. „nowych ram prawnych”, dyrektywa ATEX określa jedynie zasadnicze wymagania – szczegółowe specyfikacje techniczne są opracowywane przez normy europejskie CEN i CENELEC w ramach zharmonizowanych norm.

Jeśli produkty danego producenta są zgodne z normami zharmonizowanymi (lub ich częściami), „których odniesienia zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej”, zakłada się, że produkty te są zgodne z zasadniczymi wymaganiami w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa określonymi w załączniku II do dyrektywy ATEX 2014/34/UE. Umieszczając oznakowania CE, producent ostatecznie oświadcza, że produkt spełnia obowiązujące wymagania, a oznakowanie to jest widocznym wynikiem całego procesu, który obejmuje ocenę zgodności w szerszym znaczeniu.
 

Zharmonizowane normy dotyczące dyrektywy ATEX w Dzienniku Urzędowym UE

Publikacja norm zharmonizowanych jako źródeł w Dzienniku Urzędowym UE dotyczących dyrektywy ATEX odbywa się w nieregularnych odstępach czasu poprzez tzw. decyzje wykonawcze, które zmieniają istniejący wykaz norm zharmonizowanych dotyczących dyrektywy 2014/34/UE.

W ramach takiego decyzji dodawane są normy opracowane na zlecenie Komisji. Może to nastąpić w ramach nowych norm, które po raz pierwszy są publikowane w Dzienniku Urzędowym UE, lub poprzez włączenie bezpośrednich dokumentów następczych, jeżeli poprzednia norma nie odpowiada już stanowi techniki i musiała zostać dostosowana do zmienionych wymagań. Krótkoterminowe dostosowanie ad hoc może również nastąpić w ramach norm zmieniających, które obejmują jedynie ukierunkowane dostosowanie konkretnego fragmentu „normy podstawowej”.

Wraz z przyjęciem nowych norm następczych poprzednie normy są usuwane z Dziennika Urzędowego UE z uwzględnieniem okresu przejściowego. Obecnie wynosi on 1,5 roku, aby zapewnić producentom wystarczającą ilość czasu na dostosowanie się do zmienionych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa.